Հայերէն բառարան

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 388

ՆՈՐ

(beta)

ՏԵՂ

գոյական
    1. մարմնի մը գրաւած միջոցը. տարածութիւն։
    2. որեւէ տարածութիւն երկիրի՝ հողի՝ գետնի երեսին՝ մակերեւոյթին. վայր, տեղի, գետին, երկիր.
    3. տարածութեան մաս մը, որ յատկացուած է մշակութեան. հող.
    4. բնակավայր.
    5. բնակարան.
    6. նստելու, յարմար, յարմարցուած վայր.
    7. (Գաւառական) անկողին.
    8. բնութեան առանձին անկիւն.
    9. հանրային վայրերու՝ փոխադրամիջոցներու եւ այլնի մէջ մէկ հոգիի սահմանուած նստարան՝ աթոռ՝ մահճակալ եւ այլն.
    10. (Փոխաբերական իմաստ) պաշտօն, ծառայութիւն, աշխատանք.
    11. արգելարան, բանտ.
    12. ուրկէ բան մը կարելի է ճարել.
    13. որեւէ բանի առանձին մաս՝ հատուած.
    14. մարմնի որոշ մաս.
    15. կարգ, աստիճան, դիրք.
    16. բաց՝ ազատ տարածութիւն.
    17. որեւէ բանէ մնացած հետք.
    18. միջավայր.
    19. գրուածքի՝ ճառի եւ այլնի որոշ մասը (մասերը).
    20. (Փոխաբերական իմաստ) յարմարութիւն, պատշաճութիւն.
    21. (Փոխաբերական իմաստ) դրութիւն, կացութիւն, վիճակ.
    22. (Փոխաբերական իմաստ) հանգամանք, պայման, պարագայ.
    23. շարքի մէջ հերթ՝ կարգ.
    24. փոխարէնը։

Տեսակներ

— Աղօթելու՝ տաճար, մեհեան, եկեղեցի, ժողովարան, մզկիթ, սինակոկ:

— Ամէն տեղ՝ ամէնուրեք:

— Անիրաւ տեղը՝ յանիրաւի։

— Բախտախաղի՝ խաղարան:

— Գողերու՝ որջ, թաքստոց։

— Զուր տեղը՝ ընդունայն։

— Ժամադրութեան՝ ժամադրավայր։

— Ժողովի՝ ժողովատեղի։

— Լեռներու մէջ շուք տեղ՝ ծմակ։

— Խաղալու՝ խաղավայր, խաղադաշտ, մարզադաշտ, խաղարան:

— Հանգչելու՝ կայան, հանգստավայր։

— Ճգնելու՝ ճգնարան։

— Մատներու՝ ոտքի՝ հետք:

— Մեղքերէ մաքրուելու՝ քաւարան։

— Շատ մութ՝ զնտան:

— Շինութեան՝ գետին:

— Շրջանակին մէջտեղը՝ կեդրոն։

— Ոտք դնելու՝ կռուան:

— Ուրիշ տեղ՝ այլուր։

— Պահուելու՝ թաքստոց:

— Պատսպարուելու՝ պատսպարան:

— Սուրբ՝ սրբավայր, սրբարան, սրբատեղի:

— Վաճառելու՝ շուկայ, հրապարակ, վաճառատեղի, վաճառատուն, խանութ, կրպակ, տաղաւար։

Դարձուածքներ

Տեղին

յարմար, պատշաճ, վայել։

Տեղն է

յարմար է, կը վայելէ։

Տեղն ու տեղօք

մանրամասնօրէն, ճշդութեամբ, հանգամանօրէն:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2270

ՆՈՐ

(beta)

ԱՌՈՒ

գոյական
1. հոսող ջուր, վտակ, կորի։

Տեսակներ

— Փոքրը՝ առուակ.

— մեծը՝ գետակ.

— ամենէն մեծը՝ գետ.

2. գետերէն հանուած եւ փորուած հունով բերուած ջուր՝ ոռոգման համար, արըխ, ջրանցք.

(Ֆրանսերէն քանալ):

Բաղադրեալ Բայեր

Առուն թռչել

ներգործական բայ ա) կրօնքը ուրանալ, կրօնափոխ ըլլալ, իսլամանալ, բ) պոռնկութիւն ընել, գ) ստացածը ուրանալ.

առուին վրայ սերմ ցանել

չէզոք բայ անխելք ըլլալ, յիմար բան ընել։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 198

ՆՈՐ

(beta)

ԳԵՏ