Vérificateur d'orthographe arménien
téléchargez HySpell maintenant
 Morphology

Western Armenian

ՀԱՅԵՐԷՆ → հայերէն (noun)
Singular • Nominative case
Singular • Accusative case
ՀԱՅԵՐԷՆ → հայերէն (adjective)
ՀԱՅԵՐԷՆ → հայ (noun)
Plural • Ablative case • Definite Article ն
Plural • Ablative case • Third Person or Plural Possessive Article ն
ՀԱՅԵՐԷՆ → հայերէն (adverb)

Matching Lexemes

հայերէն
Stem Canonical Form － հայերէն
Stem Variants － հայերէն

հայերէն
Stem Canonical Form － հայերէն
Stem Variants － հայերէն
 Dictionnaire
հայերէն ածական, գոյական Հայոց լեզու, հայ լեզուով:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 237։
հայ գոյական, ածական Հայ ցեղի պատկանող, հայկական:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 236։


ՀԱՅԵՐԷՆ
ածական, գոյական հայեվար։

Դարձուածքներ
հին հայերէն
գրաբար։

նոր հայերէն
աշխարհաբար։

գաւառի հայերէն
գաւառաբարբառ։

Source: Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): p. 267
Nouveau!
ՀԱՅԵՐԷՆ
մակբայ
    1. Հայի լեզուով, հայ լեզուով։
‣ Նա ազատ հայերէն է խօսում։
‣ Հայերէն հասկանո՞ւմ ես։
‣ Շատ հայեր կան, որ հայերէն երկու բառ էլ չգիտեն։
‣ Այս գիրքը հայերէն թարգմանեցէք։
‣ Այդ պտղին հայերէն ասում են փշատ։

ածական
    2. Հայկական, հայ լեզուին յատուկ, վերաբերեալ։
‣ Հայերէն լեզու։
‣ Հայերէն քերականութիւն։
‣ Հայերէն բառարան։

    3. Հայերէն գրված։
‣ Հայերէն գիրք։
‣ Հայերէն թարգմանութիւն։

գոյական
    4. Հայի լեզու, այն լեզուն, որով խօսում է հայը։
‣ Լեզուաբանութեան հնդկա-եւրոպական տեսութեան համաձայն հայերէնը հնկա-եւրոպական լեզուներից մէկն է։
‣ Հայերէնը շատ հարուստ է հնչիւններով։

    5. Հայերէն լեզուի ուսումը, ուսուցումը։
‣ Հայերէնի դասագիրք։
‣ Հայերէնից նա թոյլ էր։
‣ Հայերէնն անցնում էինք առանց ձեռնարկի։

մակբայ
    6. Փոխաբերաբար Պարզ, հասկանալի կերպով։
‣ Ես քեզ հայերէն եմ ասում, չե՞ս հասկանում։
‣ Էդպէս հայերէն ասա, կալոշ, սամավար, որ հասկանանք, թէ չէ գրաբար կրկնակօշիկ, ինքնաեռ չենք հասկանում։

Source: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): p. 1186
Nouveau!
(beta)
1. ՀԱՅ (այ) (հայոյ, հայք կմ հայեր, հայոց), հայի, հայեր, հայերի և հայոց
ածական
    1. Ծագումով հայ ազգին պատկանող, Հայաստանի բնիկ։
‣ Հայ մարդ։
‣ Հայ ազգ։
‣ Հայ ժողովուրդ։

    2. Հայ ցեղին յատուկ, հային պատկանող, հայկական։
‣ Հայ լեզու։
‣ Հայ աշխարհ։
‣ Հայ արուեստ։

    3. Մտերիմ, հարազատ, մերձաւոր։
‣ «Ես հայ, դու հայ, մենք միմեանց համար ենք ստեղծված» (հին երգ)։
‣ Դու հայ ես, օտար չես։

գոյական
    4. Հայ մարդ։
‣ Միասին նկարված էին մի հայ, մի թուրք, մի վրացի։
‣ Այս գիւղում ոչ մի հայ չկայ։
‣ Հայերը հինգ տոկոս են կազմում մեր քաղաքում։
‣ Հայերի թաղը։

＋գաւառական նշանակութիւն 5. Ընդհանրապէս՝ մարդ։
‣ Հայը խօսում է, լսեցէ՛ք (= մարդը խօսում է)։
‣ Ա՛ հայ, քեզ եմ ասում (= ո՛վ մարդ)։

    6. Հայ ազգ։
‣ Հայի ճակատագիրն է այս։
‣ Կարծում են թէ հայերը Թրակիայի կողմերից են գաղթել Հայաստան։
‣ Հայը պատմութեան մէջ հանդէս է գալիս վեցերորդ դարում նՔ։
‣ Հայոց պատմութիւն։
‣ Հայոց լեզու եւ գրականութիւն։
‣ Հայերը բնաջնջումից ազատվեցին եւ իրենց անկախութիւնն ստացան սովետական իշխանութեան շնորհիւ։

    7. ⨀հին բառ Հայք (յոգնակի)
Հայերի բնական երկիրը, Հայաստան։

(Ներկայումս այս նշանակութեամբ գործ է ածվում Մեծ Հայք, Փոքր Հայք, Առաջին Հայք ևն, իբրեւ Հայաստանի հին աշխարհագրական բաժանումներ)։
‣ Այրարատը Մեծ Հայքի կենտրոնական նահանգն էր։
‣ Նա Չորրորդ Հայքից էր։

Դարձուածքներ
Հայ չաման
գոյական (Բուսաբանական) Զիրա, Carum carvi (Ս.)։


✽հազուադէպ բառ 2. ՀԱՅ
գոյական Ապականութիւն, աղբ։


＋գաւառական բառ 3. ՀԱՅ
գոյական Դժուար կացութիւն, նեղութիւն։
‣ Ո՞վ պիտի իմ հայիս հասնէ։


＋գաւառական բառ 4. ՀԱ՜Յ
միջարկութիւն 1. Խրոխտալու բացագանչութիւն։
‣ Հա՛յ, ես քո մարդ ասողին։
‣ Հա՛յ, ես այսպէս կանեմ։

    2. Հա՜յ թէ
Զարմանքի և հեգնանքի արտայայտութիւն լսածի մասին։
‣ Հա՜յ թէ էդպէս բաներ։
‣ Հա՜յ թէ յաղթվել է։
‣ Հա՜յ թէ նա ինձանից լաւ է հասկանում։

    3. Հայ-հա՜յ
Բաւականութեան և զմայլմունքի արտայայտութիւն։
‣ Հիմայ եթէ մի գառան խորոված ու պատուական գինի լինէր. չէի՞ր ուզի. －Հայ-հա՜յ, այն էլ ո՜նց։

    4. Հա՜յ-հայ
Հաւանութեան արտայայտութիւն. ի հարկէ, անշուշտ։
‣ Մարդ իւր հալալ աշխատանքը կարո՞ղ է վայելել. －Հա՛յ-հայ։
‣ Եթէ ուզած ռոճիկդ տան, մի բան էլ աւելի, կհամաձայնի՞ս. －Հա՛յ-հայ։

Համեմատել Հայ-հա՜յ։

Տե՛ս եւ Վայ-վայ, Վայ՚ի տակ։

    5. Հա՜յ-հույ
Խրոխտալու՝ սպառնալու արտայայտութիւն։
‣ Զուր ես հա՜յ-հույ անում, քո հայ-հույից վախեցող չկայ այստեղ։

    6. ✽հազուադէպ բառ Հայ-հուղ
Ծաղրի՝ հեգնանքի արտայայտութիւն։

    7. Հա՜յ անել
չէզոք բայ
    1. Փութալ, շտապել։
‣ Հա՛յ արա, պրծի՛ր։

    2. (Մանկական), Քնել։

    8. Հա՛յ տալ
ներգործական բայ
    1. Փութացնել, շտապեցնել։
‣ Հնձուորներին հայ տուեց, արտը քաղեցին պրծան։

    2. Վանել, քշել։
‣ Հա՛յ տուր դրանց, ի՞նչ են կանգնել։

Source: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): p. 1184
Nouveau!
(beta)
ՀԱՅԵՐԷՆ
գոյական
    1. Հայոց լեզու, մայրենի լեզու.

Տեսակներ
— հին՝ դասական հայերէն՝ գրաբար.

— արդի՝ աշխարհաբար.

— միջին՝ ռամկօրէն.

— գաւառի՝ գաւառաբարբառ.

— Արեւմտահայաստանի՝ Թրքահայաստանի՝ արեւմտահայերէն, թրքահայերէն.

— Արեւելահայաստանի՝ Ռուսահայաստանի՝ արեւելահայերէն, ռուսահայերէն.

մակբայ
    2. հայ լեզուով. օրինակ՝
‣ մաքուր հայերէն կը խօսի.

ածական
    3. հայ լեզուին յատուկ՝ վերաբերեալ, հայկական.

    4. հայ լեզուով գրուած.

գոյական
    5. հայ լեզուի ուսում՝ ուսուցում՝ դաս.

մակբայ
    6. (Փոխաբերական իմաստ) պարզ՝ հասկնալի կերպով. օրինակ՝
‣ ես քեզի հայերէն կը խօսիմ, չե՞ս հասկնար։

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 1147
Nouveau!
(beta)
ՀԱՅ
ածական
    1. ծագումով հայ ազգին պատկանող. օրինակ՝
‣ հայ մարդ

    2. հայ ցեղին յատուկ՝ վերաբերեալ, հայուն պատկանող, հայկական. օրինակ՝
‣ հայ լեզու՝ աշխարհ՝ արուեստ

գոյական
    3. Հայկի սերունդ, հայ ազգ.

    4. հայ մարդ մը. օրինակ՝
‣ նկարը կը ներկայացնէ Հայ մը՝ Թուրք մը՝ Քիւրտ մը՝ Արաբ մը՝ Վրացի մը

ձայնարկութիւն
    5. (վրան շեշտ) խրոխտալու բացագանչութիւն. օրինակ՝
‣ հա՛յ, ես այսպէս կ՚ընեմ:

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 1144
Nouveau!
(beta)
ՀԱՅՔ
գոյական
    1. (Գրաբար) Հայեր.

    2. Հայերու բնական երկիրը, Հայաստան:
‣ Մեծ Հայք՝ Փոքր Հայք՝ Առաջին Հայք՝ եւ այլն՝ Հայաստանի գաւառական մեծ բաժանումներ։

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 1155
Nouveau!
(beta)

Mots similaires
հաերէն
հայրէն
 Usage beta 608 citations 

Usage of matching Word Forms

Usage of matching Lexemes

Nouveau! Explore the usage of the lemma ՀԱՅԵՐԷՆ or the word form ՀԱՅԵՐԷՆ in the Corpus of Western Armenian.
Aussi la recherche pour "ՀԱՅԵՐԷՆ" dans ces dictionnaires:

Explanatory

Thesaurus

Western Armenian

Neologisms

Rhyming

Word Structural

Etymological

Dialectal and Idiomatic

Orthographic

Classical Armenian

Middle Armenian

Early Modern Armenian

Foreign word

Names

Place names

Plant names

Specialized

Abbreviations

© 2025 Nayiri. dictionnaire arménien contient 17 718 mots
The site has 144 dictionaries and 3 books.
Français
Նայիրի / Nayiri.com