Vérificateur d'orthographe arménien
téléchargez HySpell maintenant
 Morphology

Western Armenian

հարուած → հարուած (noun)
Singular • Nominative case
Singular • Accusative case
 Dictionnaire
հարուած գոյական Զարկ, բաբախում * աղէտ, պատուհաս:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 245։
հարել ներգործական բայ Զարնել * ծեծել (կաթ):

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 244։


ՀԱՐՈՒԱԾ
գոյական
    1. զարնուածք։
    2. (մուրճի՝) բախիւն։
    3. (սիրտի՝) բաբախում, տրոփում։
    4. (բազկերակի՝) զարկ։
    5. (թմբուկի՝) դափիւն։
    6. (դրան՝) բախում։
    7. (արիւնի՝) կաթուած։
    8. (ձեռքով՝) ապտակ, կոփոց։
    9. (բռունցքով՝) բռնխէթ, կռուփ։
    10. (ոտքով՝) կից, աքացի։
    11. (միջամատի ծայրով՝) պոնդ, պլնտրիկ։
    12. (գաւազանով՝) ծեծ, գանակոծում։
    13. (ալիքներու՝) ալեկոծութիւն։
    14. (քարերով՝) քարկոծում։
    15. (ռումբերով՝) ռմբակոծում։
    16. (գնդակներով՝) գնդակահարում։
    17. (դէմ դէմի՝) բախում, ընդհարում։
    18. (երկնային՝) պատիժ, պատուհաս։
    19. (ընդհանրական՝) աղէտ։
    20. (երկրաշարժի՝ զգայնութեան՝) ցնցում։
    21. (գնդասեղի՝) ակնարկութիւն, սպրդուք։
    22. (բախտի՝) վնաս, կորուստ, վիշտ։
    23. (եղջիւրով՝) խեթկում։
    24. (վիրաւորիչ խօսքերով՝) ելոյթ։

Դարձուածքներ
պետական հարուած
հեղինակութեան չարաչար գործածում։

շանթի հարուած
շանթահարութիւն։

Source: Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): p. 280
Nouveau!
ՀԱՐՈՒԱԾ (ոյ)
գոյական
    1. Մի պինդ առարկայի յանկարծ և ուժով դիպչելը մի բանի, բախիւն։
‣ Մուրճի հարուածների տակ տափակում է կարծր երկաթը։
‣ Ժամացոյցը զարկեց, ես եօթը հարուած համրեցի։

    2. Մէկին մի պինդ բանով խփելը, ծեծ, գան։
‣ Բռունցքի մի հարուածով նրան գետին գլորեց։
‣ Գաւազանի հարուածներ տեղացին նրա վրայ։

    3. Խոցուածք, վէրք սուր առարկայով խփելուց։
‣ Նիզակի հարուածից ճարպիկ շարժումով խուսափեց։
‣ Սրի մի հարուածով գլուխը թռցրեց։

    4. Հրազէնի պարպում, զարկ։
‣ Որսորդը հրացանի մի հարուածով հինգ թռչուն սպանեց։
‣ Թնդանօթների հարուածներից օդը դղրդում էր։

⨀հին նշանակութիւն 5. Խայթուածք (օձի, կարճի ևն)։

Փոխաբերաբար
    6. Պատերազմական կորուստ, պարտութիւն, կոտորած։
‣ Վատերլոյի պարտութիւնը վերջին հարուածն էր որ կրեց Նապոլէոն Ա.։
‣ Ստալինգրադում թշնամին այնպիսի մի հարուած կրեց, որի նմանը աշխարհը չի տեսել իւր ողջ գոյութեան ընթացքում։

    7. Չարչարանք, տանջանք։
‣ Գերութեան մէջ նրանք ենթարկված էին թէ ֆիզիկական և թէ բարոյական հարուածների։

    8. Հասարակական աղէտ, չարիք, պատուհաս։
‣ Երկրաշարժը, հրաբխային ժայթքումը, հեղեղը, երաշտը բնութեան հարուածներ են։

    9. Ծանր վնաս, ձախորդութիւն։
‣ Մորեխը զգալի հարուած հասցրեց գիւղատնտեսութեան։
‣ Ընտրութիւնների ժամանակ մենք մեծ հարուած կրեցինք։

    10. Պատուի վիրաւորանք, նախատինք։
‣ Նրան բեմի վրայ շուացրին, սա մահացու հարուած եղաւ նրա համար։

Ածանցական Բառեր
✽հազուադէպ բառ Հարուածք
գոյական Մի երգի անուն, որ հեթանոս յոյներն երգում էին ի պատիւ Ապոլոնի։

Դարձուածքներ
Պետական հարուած
գոյական
(Քաղաքական)
    1. Օրէնքով չնախատեսված արտակարգ միջոց, որին դիմում է պետութիւնը որևէ սպառնացող վտանգի դէպքում։

    2. Բռնի միջոց, որով մէկը ձեռք է բերում իշխանութիւնը մի երկրում։

Source: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): p. 1219
Nouveau!
(beta)
ՀԱՐՈՒԱԾ
գոյական
    1. զարկ.

Տեսակներ
— ձեռքով (երեսին)՝ ապտակ, կոփոց.

— ձեռքով (դրան)՝ բաղխում, բաղխիւն.

— բռունցքով՝ բռնխէթ, կռուփ.

— միջնեմատի ծայրով՝ պոնդ, պլնտրիկ.

— ոտքով՝ կից, աքացի.

— գաւազանով՝ ծեծ, գան, գանակոծում.

— մտրակով՝ մտրակում.

— թոպով՝ թոպահարում, թոպամահ.

— բիրով՝ բրածեծ.

— ափով՝ գաւազանով (թմբուկին)՝ դափ, դափիւն, դափում.

— մուրճով՝ մրճահարում.

— ուռնակով (դրան)՝ թակում.

— քարով՝ քարկոծում.

— գնդակով՝ գնդակոծում.

— փամփուշտով՝ գնդակահարում.

— ռումբով՝ թնդանօթով՝ ռմբահարում, ռմբակոծում.

— գնդասեղով՝ կճում.

— գլուխով՝ գլխահարում, գլխամարտ.

— եղջիւրներով՝ եղջերահարում, խեթկում.

— սիրտի՝ բաբախիւն, բաբախում, տրոփիւն, տրոփում.

— սիրտի ծանր՝ կաթուած.

— դէմ-դէմի՝ ընդհարում, կռփամարտ, բռնցքամարտ.

— աթոռներով՝ աթոռամարտ.

    2. (Փոխաբերական իմաստ) հասարակաց աղէտ, չարիք, պատուհաս.

Յարակից Բառեր
— պատերազմի դաշտի վրայ՝ կորուստ, պարտութիւն, կոտորած, ջարդ.

— գերութեան շրջանի՝ չարչարանք, տանջանք, զրկանք.

    3. (Փոխաբերական իմաստ) ծանր վնաս, ձախորդութիւն.

    4. պատուոյ՝ արժանապատուութեան վիրաւորանք՝ նախատինք, վիշտ.

    5. բնական աւեր՝ աւերած, քանդում, կործանում.

Տեսակներ
— երկրաշարժի՝ ցնցում.

— ջուրի ՝ ծովու ալիքներու՝ ողողում.

— ծանր՝ տեղատարափ անձրեւի՝ ջրհեղեղ.

— երկնային՝ պատիժ.

— ուտելիքի՝ խմելիքի՝ սով, երաշտ։

Դարձուածքներ
Պետական հարուած
բռնի միջոց, բռնահարուած՝ որով որոշ հոսանք մը իշխանութիւնը անարիւն կամ արեւամբ ձեռք կը ձգէ երկրի մը մէջ:

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 1194
Nouveau!
(beta)

Mots similaires
յառուած
յարուած
 Usage beta 385 citations 

Usage of matching Word Forms

Usage of matching Lexemes

Nouveau! Explore the usage of the lemma հարուած or the word form հարուած in the Corpus of Western Armenian.
Aussi la recherche pour "հարուած" dans ces dictionnaires:

Explanatory

Thesaurus

Western Armenian

Neologisms

Rhyming

Word Structural

Etymological

Dialectal and Idiomatic

Orthographic

Classical Armenian

Middle Armenian

Early Modern Armenian

Foreign word

Names

Place names

Plant names

Specialized

Abbreviations

© 2025 Nayiri. dictionnaire arménien contient 17 718 mots
The site has 144 dictionaries and 3 books.
Français
Նայիրի / Nayiri.com