Nayiri.com

Vérificateur d'orthographe arménien

arménien Arm | arménien-anglais Arm-Eng | anglais-arménien Eng-Arm | arménien-français Arm-Fre | français-arménien Fre-Arm

Morphology

Western Armenian

վարդապետներ → վարդապետ (noun)

View Morphological Analysis

Plural • Nominative case

Plural • Accusative case

Dictionnaire

վարդապետ գոյական Վարդապետելու իշխանութիւն ունեցող կուսակրօն եկեղեցական * ուսուցիչ, քարոզիչ:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 432։

ՎԱՐԴԱՊԵՏ

գոյական
1. ուսուցիչ, վարպետ։
2. (Հրէից՝) ռաբբի։

Source: Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): p. 469

Nouveau!

ՎԱՐԴԱՊԵՏ ի (աց)

(պահլաւերէն varda, գործ, վարժութիւն, ուսում, և պետ)

գոյական
⨀հին նշանակութիւն 1. Ուսման՝ վարժութեան պետ, աշակերտապետ, վարժապետ։

⨀հին նշանակութիւն 2. Ուսուցիչ (հին մտքով), որ շուրջը հաւաքում էր աշակերտողներ, հետեւողներ կամ վանքերում ուսուցանում էր միաբաններին։

3. (Եկեղեցական) Գիտական աստիճան, որ մի ժամանակ, յատուկ քննութիւնից յետոյ, տալիս էին հոգեւորականին առանձին օրհնութեամբ և վարդապետական գաւազանով։

✽հազուադէպ նշանակութիւն 4. Դոկտորի գիտական աստիճան ունեցող, դոկտոր։
5. (Եկեղեցական) Կուսակրօն քահանայ, որ ապրում է վանքում կամ հոգեւոր իշխանութեան կարգադրութեամբ ուղարկվում է այս կամ այն քաղաքը իբրև քարոզիչ, յաջորդ, եկեղեցական գործերի վարիչ։

＋գաւառական նշանակութիւն 6. Աչքի բիբ։

Դարձուածքներ

Երկնային վարդապետ

գոյական Քրիստոս։

＋գաւառական բառ Վարդապետի բանջար

գոյական Տե՛ս Պատրինճ պարտէզի (Ս.)։

＋գաւառական բառ Վարդապետի վեղար

գոյական Անորոշ տեսակի ուտելի բանջար (?)։

(Նոյն բառից են Վարժապետ, Վարպետ։ Տե՛ս)։

Source: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): p. 2072

Nouveau!

(beta)

ՎԱՐԴԱՊԵՏ

գոյական
    1. ուսման՝ կրթութեան՝ վարժութեան պետ. վարժապետ.
    2. ուսուցիչ, որ իր շուրջ կը հաւաքէր աշակերտներ՝ հետեւորդներ կամ վանքերու մէջ կ՚ուսուցանէր միաբաններուն.
    3. (Եկեղեցական) գիտական աստիճան, որ աւարտաճառի պատրաստութենէ եւ պաշտպանութենէ ետք կը տրուի հոգեւորականին՝ յատուկ օրհնութեամբ եւ վարդապետական գաւազանով. քարոզիչ.
    4. կուսակրօն քահանայ, որ իրաւունք ունի արարողութիւններ եւ սրբազան խորհուրդները կատարելու. կ՚ապրի վանքի մէջ կամ հոգեւոր իշխանութեան կարգադրութեամբ կ՚ուղարկուի որեւէ տեղ իբրեւ քարոզիչ, փոխանորդ կամ եկեղեցական գործերու վարիչ.
    5. մագիստրոս (համալսարանական տիտղոս):

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 2203

Nouveau!

(beta)

ՔԱՀԱՆԱՅ