Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Գտնուած Բառաձեւեր


աւելորդ → աւելորդ (ածական)
աւելորդ → աւելորդ (մակբայ)

Գտնուած Բառոյթներ


 Բառարան

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 52։



Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 54
ՆՈՐ
գաւառական բառ ԱՒԵԼՆՈՐԴ ի (աց),
ԱՒԵԼՈՐԴ ի (աց)
ածական
    1. Ինչ որ աւելանում է կամ աւելացած է մի բանից, մնացորդ։

    2. Ինչ որ հարկաւոր չէ, աւելի է՝ քան հարկաւոր է։

    3. Անպէտք, դատարկ, ի զուր եղած։

    4. Աւելացած իր։

     Յոգնակի Մարմնի արտաթորութիւնները, աղբ, մէզ, քրտինք ևն։
մակբայ
    5. Ի զուր, անպէտք տեղը, փուչ տեղը։

հին նշանակութիւն 6. Կենտ թիւ։

հին նշանակութիւն 7. Բացի, աւելի ևս։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 317
ՆՈՐ
(beta)

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 264
ՆՈՐ
(beta)
 Գործածութիւն փորձնական 341 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը


Գտնուած բառոյթներու գործածութիւնը


Փնտռել «Աւելորդ» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու