Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Արեւմտահայերէն


Երկինքի → երկինք (գոյական)
Եզակի • Սեռական հոլով
Եզակի • Տրական հոլով
 Բառարան

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 114։



Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 120
ՆՈՐ
հին բառ 2. ԵՐԿԻՆ (երկնի),
ԵՐԿԻՆՔ (երկնից), երկնքի
գոյական
    1. Անսահման տարածութիւն, որտեղ շարժվում են լուսաւորները։

    2. Տարածութեան այն մասը, որ կամարաձեւ երեւում է մեր գլխի վերեւ. մթնոլորտ։

    3. Ըստ հների՝ Եօթը շարք կամարներ, որոնք շրջապատում են երկիրը (օդեղէն, ջրեղէն, հրեղէն, լուսեղէն ևն

    4. Ըստ հների՝ Աստծու բնակութեան տեղը։


    5. Աստուած, նախախնամութիւն։

    6. Ըստ հների՝ Արդարների՝ երանելիների հանգստեան տեղը։

Բաղադրեալ Բայեր







Դարձուածքներ






Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 616
ՆՈՐ
(beta)
ԵՐԿԻՆՔ,
ԵՐԿԻՆ
գոյական
    1. անսահման կապոյտ տարածութիւն՝ մթնոլորտ, զոր կը տեսնենք կամարուած մեր գլխուն վերեւ.

    2. կամարաձեւ անսահման անջրպետ, ուր կան արեւը՝ լուսինը եւ աստղերը.

    3. Նախախնամութիւն, Աստուած.

    4. Աստուծոյ բնակութեան վայրը, օրինակ՝
    5. արքայութիւն, արդարներու՝ երանելիներու հանգստեան վայրը։

Հակառակը՝ երկիր։

Բաղադրեալ Բայեր






Դարձուածքներ







Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 583
ՆՈՐ
(beta)
 Գործածութիւն փորձնական 61 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը


ՆՈՐ Ուսամնասիրել Երկինքի բառաձեւին գործածութիւնը՝ Արեւմտահայերէն Գրուածքներու Ժողովածոյ-ին մէջ։
Փնտռել «Երկինքի» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու