Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Բառարան
ԽԱՉ խաչի (խաչից)
գոյական
    1. Մի տեսակ կախաղան, բաղկացած երկու՝ ուղիղ անկիւնով իրար հետ միացրած փայտէ ձողերից, որի վրայ հին ժամանակ գամում էին մահապարտին ձեռներից ու ոտներից և կանգնեցնում ու թողնում՝ մինչեւ մեռնի։

(Կրօնական)
    2. Յատկապէս այն խաչը, որի վրայ Քրիստոս խաչվեց ու մեռաւ։

    3. Եկեղեցական անօթ խաչի ձեւով, արծաթից, ոսկուց, իբրեւ նշան քրիստոնէութեան (խաչափայտի մաս պարունակող կամ ոչ), որը ապա եկեղեցական հանդէսների ժամանակ բռնում են ձեռքերին։

    4. Եկեղեցական տօն։ Խաչվերաց։

    5. (Կրօնական) Խաչի նշան, որ անում են ձեռքով։

    6. Քրիստոնէութիւն։
    7. Խաչի ձեւով շինած մանր պատուանշաններ՝ արծաթից, ոսկուց ևն, որ տրվում էին իբրեւ պարգեւ որոշ արժանիքների համար զինուորական և քաղաքացիական ծառայութիւնների մէջ։

    8. (Եկեղեցական) Կուրծքի վրայ կախելու խաչ, որով կաթողիկոսը պարգեւատրում է արժանաւոր քահանաներին և վարդապետներին։

    9. Խաչի ձեւով գիծ, որ նշանակում է «աւելի» (պլիւս

    10. Փոխաբերաբար Նեղութիւն, ծանր պարտականութիւն, որ վիճակված է մէկին կրել։

    11. (Աստղաբաշխական) Մի համաստեղութեան անուն հարաւային երկնքում։

    12. (Թղթախ.) Խաղաթղթի երկու սեւ խալերից մէկը, խաչի ձեւով. խաչիկ։

գաւառական նշանակութիւն 13. (Կրօնական) Եկեղեցի, ուխտատեղ։

Բաղադրեալ Բայեր




Դարձուածքներ








Տե՛ս եւ Խաչք։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 875
ՆՈՐ
(beta)
Փնտռել «Խաչի քաւոր» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու