Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Բառարան
ՄԱՆՈՒԱԾՈՅ,
հին բառ ՄԱՆՈՒԱԾՈՒ
ածական
հին նշանակութիւն 1. Մանված, հիւսված։

հին նշանակութիւն 2. Ոլորված, բոլորակի ձեւ տրված։

հին նշանակութիւն 3. Գալարուն, կոր ձեւ ունեցող։

    4. Մանուածապատ (2), մութ, խրթին։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1403
ՆՈՐ
(beta)

Նման բառեր
մանուածու
Փնտռել «ՄԱՆՎԱԾՈՒ» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու