Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Գտնուած Բառաձեւեր


շան → շուն
 Բառարան

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 383
ՆՈՐ

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1681
ՆՈՐ
(beta)
ՇՈՒՆ
գոյական
    1. շնազգիներու ընտանիքին պատկանող՝ հաջող, մսակեր, սուր հոտառու, մատնագնաց, սրատես եւ շատ հաւատարիմ ընտանի կենդանի մը.
    2. (Աստղգ.) երեք համաստեղութեան անուն, որոնցմէ առաջինը կը կոչուի Մեծ Շուն, հարաւային կիսագունդին մէջ, որուն մէջ կը գտնուի Շնիկ աստղը, իսկ երկուքը, Փոքր Շունը եւ Որսկան Շունը՝ հիւսիսային կէսագունդին մէջ.
    3. (Փոխաբերական իմաստ) յարգանք եւ վստահութիւն չյառաջացնող՝ չտուող անհամակրելի մարդ.
    4. (Փոխաբերական իմաստ) խորամանկ՝ հնարամիտ՝ վարպետ՝ շատ ճարպիկ մարդ.
    5. (Փոխաբերական իմաստ) անբարոյական՝ շնացող կին կամ այր մարդ.
    6. (Փոխաբերական իմաստ) անարգ՝ չարագործ մարդ.
    7. մանկական խաղ. խաղցողը ձախ ձեռքի բթամատն ու ցուցամատը գետնին վրայ կամարաձեւ դնելով, հինգ խաղաքարերէն մէկը շուն կը յայտարարէ, ապա ձեռքի քարը օդը նետելով՝ մնացեալ չորս քարերէն մէկը կը հրէ կամարէն ներս եւ օդը նետած քարը կը բռնէ. եւ այսպէս շարունակաբար։

Տեսակներ

էգը՝ քած։








Բաղադրեալ Բայեր





























Դարձուածքներ


























Յարակից Բառեր


Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1804
ՆՈՐ
(beta)

Նման բառեր
ժամ
շահն
սան
 Գործածութիւն փորձնական 240 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը


Փնտռել «Շան» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու