Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Բառարան
ՍՈՒՐԲ (սրբոյ), սրբի
ածական
    1. Մաքուր, կեղտից ազատ. (այս նշանակութեամբ պահպանվել է այժմ սրբել բայի մէջ

    2. Վարքով կամ բարոյապէս մաքուր։

հին նշանակութիւն 3. Անխառն, զուտ (ոսկու՝ արծաթի մասին

    4. Օրէնքի տեսակէտից մաքուր, օրէնքով թոյլատրված։ Հակառակը՝ Անսուրբ, պիղծ։
    5. Աննենգ, ողջախոհ։

    6. Նուիրական՝ վեհ։

    7. (Կրօնական) Աստուածային օրէնքներին համապատասխան, ճշմարիտ, ուղղափառ։

    8. (Կրօնական) Մակդիր աստծու։

գոյական
    9. (Կրօնական) Աստուածահաճոյ անձ, որ ճանաչված է եկեղեցուց իբրեւ այդպիսին։

գաւառական նշանակութիւն 10. Մի տեսակ մանր գորտ, որ ապրում է խոնաւ խոռոչներում (?)։

մակբայ
    11. Սրբութեամբ, սուրբ կերպով։

Բաղադրեալ Բայեր





Դարձուածքներ






գաւառական բառ Սուրբ Յակոբայ ղուշ





Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2014
ՆՈՐ
(beta)
Փնտռել «Սուրբ սրբոց» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու