Հայերէն բառարան

Անվճար հայերէն ուղղագրիչ

Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա

Հայերէն Հայ | Հայ-Անգլերէն Հայ-Անգ | Անգլերէն-Հայ Անգ-Հայ | Հայ-Ֆրանսերէն Հայ-Ֆրա | Ֆրանսերէն-Հայ Ֆրա-Հայ

Ձեւաբանութիւն

Արեւմտահայերէն

դաստակին → դաստակ (գոյական)

Տեսնել ձեւաբանական վերլուծութիւնը

Եզակի • Սեռական հոլով • Որոշիչ յօդ «ն»

Եզակի • Տրական հոլով • Որոշիչ յօդ «ն»

Եզակի • Սեռական հոլով • Երկրորդ դէմքի եզակի, կամ յոգնակիներու Ստացական յօդ «ն»

Եզակի • Տրական հոլով • Երկրորդ դէմքի եզակի, կամ յոգնակիներու Ստացական յօդ «ն»

Բառարան

դաստակ գոյական Ձեռքը բազուկին կապող մաս * սուրի կոթ:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 93։

ԴԱՍՏԱԿ

գոյական ձեռքին յօդը, ձեռք։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 97

ՆՈՐ

ԴԱՍՏԱԿ դաստակի (դաստակաց)

(պահլաւերէն dastak, բուռ, կոթ)

գոյական
⨀հին նշանակութիւն 1. Ձեռքի թաթ, ձեռք։

2. (Կազմախօսական) Ձեռքի այն մասը, որ մատները կապում է բազուկի հետ։

‣ Դաստակը բաղկացած է 8 ոսկորից։
‣ Դաստակից կտրեցին ձեռքը։
‣ Ապարանջանը հագնում են դաստակի վրայ։

3. Տե՛ս Երախակալ։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 515

ՆՈՐ

(beta)

ԴԱՍՏԱԿ

(Պահլաւերէն dastak = բուռ, կոթ)

գոյական
1. ձեռքի եւ բազուկի միջեւ եղած մասը.

(Ֆրանսերէն poignet)

    2. սուրի կոթ.

    3. փոքր ձեռք.

    4. որեւէ բանի կոթ.

    5. աթոռի թեւ.

    6. տրցակ, կապոց, փունջ (= ոչ-ծաղիկի)։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 460

ՆՈՐ

(beta)

ԽՈՒՄԲ

գոյական
1. մարդոց բազմութիւն՝ ժողով՝ գունդ.

Տեսակներ

— ազնուականներու՝ ազատանի, ազատորեար.

— աւազակներու՝ հրոսակ, հրոսակախումբ.

— գիտուններու՝ կաճառ.

— դպիրներու՝ հրեշտակներու՝ դաս.

— նուագածուներու՝ նուագախումբ.

— երգիչներու՝ երգչախումբ.

— զինուորներու՝ վաշտ, գումարտակ, զօրագունդ, փաղանգ, լեգէոն, բանակ.

— լալկաններու՝ ջայլ, կոծապար.

— խռովարարներու՝ խուժան.

— կռուողներու՝ կպուր.

— շքերթով քալողներու՝ թափօր.

— արշաւողներու՝ արշաւախումբ.

— խումբով ուղեւորներու՝ կարաւան.

— ձիաւոր զինուորներու՝ հեծելագունդ, այրուձի.

— հետիոտն զինուորներու՝ հետեւակ.

— պետական մեծամեծներու՝ աւագանի.

— ունկնդիրներու՝ դամարճակ.

— սեղանակից հրաւիրեալներու՝ կոչնականք, երախան.

— քահանաներու՝ երիցանի.

— աղեղնաւորներու՝ քերեթին.

— դերասաններու՝ դերասանախումբ.

2. կենդանիներու բազմութիւն.

Տեսակներ

— աղուէսներու՝ ճահուկ.

— այծերու՝ այծերամակ, հօրան.

— գայլերու՝ գազաններու՝ վոհմակ.

— երէներու՝ երունք.

— թռչուններու՝ երամ.

— խոզերու՝ խոզերամակ.

— կաքաւնեներու՝ տարմ.

— կովերու՝ եզներու՝ արջառ, նախիր, պաճար, պախրէ, անդեայք.

— կռունկներու՝ խորդապար.

— հաւերու՝ հաւախումբ.

— ձագերու՝ ձագերամ.

— ձուկերու՝ վտառ, նքողնակ.

— մեղուներու՝ պարս.

— ոչխարներու՝ հօտ, խաշն, խաշինք, օդիք, գիհ.

— որսաշուներու՝ ասպականի.

— վայրի էշերու եւ ջորիներու՝ ցիռ, ջոլիր.

3. նոյնատեսակ մարմիններու եւ առարկաներու համախմբում.

Տեսակներ

— աստղերու՝ հոյլ, աստեղատուն,

— գիւղերու՝ գեղանք, գիւղօրէք կամ գեղօրէք.

— թնդանօթներու՝ հրետանի.

— կառքերու՝ կառախումբ.

— կղզիներու՝ կղզեխումբ, արշիպեղագոս.

— նաւերու՝ նաւատորմ, նաւատորմիղ, տորմիղ.

— բանալիներու՝ տրցակ.

— խոտերու՝ ճղիկներու՝ խուրձ, դէզ, ոջին, դաստակ.

— ցորենի՝ գադիշ, որայ, օրան:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 883

ՆՈՐ

(beta)

ԽՈՒՐՁ

գոյական կապ, կապոց, տրցակ.

Տեսակներ

— թուղթի՝ կերպասի՝ ծրար.

— մանր ճիւղերու՝ խոտերու՝ ոջին, դաստակ.

— քաղուած՝ ցորենի՝ որայ.

— հասկաքաղի՝ ափնի.

— ծաղիկներու՝ փունջ.

— յարդի՝ բռնատ.

— հակառակ ուղղութեամբ մազերու՝ փռչուկ, ցցունք.

— իշխանական գաւազաններու՝ խրձունք.