Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Արեւմտահայերէն


կոչման → կոչումն (գոյական)
Եզակի • Սեռական հոլով
Եզակի • Տրական հոլով
 Բառարան

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 220։



Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 245
ՆՈՐ
ԿՈՉՈՒՄ,
ԿՈՉՈՒՄՆ կոչման
գոյական
հին նշանակութիւն 1. Կոչելը, կոչվելը։

    2. Անուն, մանաւանդ վերադիր՝ աւել անուն։

    3. Ինչ բանի որ մարդ ի բնէ կոչված է, բնական հակում, ձիրք՝ ընդունակութիւն որևէ բանի։

    4. Եկեղեցական ձեռնադրութեան մէջ՝ արարողութեան նախապատրաստական մասը։
    5. Մի հեղինակից բերված խօսք որևէ գրուածքի կամ խօսակցութեան մէջ։

գաւառական նշանակութիւն 6. Մեռելի յիշատակին տրված ճաշկերոյթ, հոգուհաց։

Դարձուածքներ

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1105
ՆՈՐ
(beta)

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1052
ՆՈՐ
(beta)

Նման բառեր
գոչման
 Գործածութիւն փորձնական 7 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը


ՆՈՐ Ուսամնասիրել կոչման բառաձեւին գործածութիւնը՝ Արեւմտահայերէն Գրուածքներու Ժողովածոյ-ին մէջ։
Փնտռել «կոչման» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու