Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Արեւմտահայերէն


մարմինէ → մարմին (գոյական)
Եզակի • Բացառական հոլով
 Բառարան

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 290։



Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 327
ՆՈՐ

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1428
ՆՈՐ
(beta)
ՄԱՐՄԻՆ
գոյական
    1. էակներու նիւթական մասը (միս).

    2. շնչաւոր էակի մը գործարաններուն ամբողջութիւնը.

    3. իրան (վիզէն վար գտնուող մասերը).

    4. նիւթ, իր, գոյակ.

    5. այն ամէն բան որ շօշափելի, կշռելի, հաստատուն, կազային եւ հեղուկ նիւթ է.

    6. անշունչ մարմին. դիակ.

    7. առարկաներու հիմնական մասը. հիմնամաս.

    8. վարչութիւն. ժողով.

    9. ձեւաւորում, բարձրացում, իրականացում. օրինակ՝ հետզհետէ մարմին կ՚առնէ.

    10. հաստատ ձեւ՝ պատկեր. օրինակ՝
Բաղադրեալ Բայեր



Դարձուածքներ

Մարմին, ինչպէս գլուխ, ճակատ բառերը հոլովման ատեն որոշ տարբերութիւն մը պէտք է ունենան, իրենց տառացի եւ փոխաբերական առումները՝ իմաստները ցոյց տալու համար։ Մարմին-մարմնի (ճակտի, գլխու) տառացի առում, մարդկային մարմնի. իսկ մարմինի (ճակատի, գլուխի) փոխաբերական առում, յանձնախումբի՝ վարչութեան վերաբերող։ Այսինքն՝ ձայնական սղումը կը կատարենք, երբ բառը տառացիօրէն առնուած է, այլապէս՝ կը պահենք։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1436
ՆՈՐ
(beta)
 Գործածութիւն փորձնական 4 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը


ՆՈՐ Ուսամնասիրել մարմինէ բառաձեւին գործածութիւնը՝ Արեւմտահայերէն Գրուածքներու Ժողովածոյ-ին մէջ։
Փնտռել «մարմինէ» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու