Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Գտնուած Բառոյթներ


 Բառարան

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 452։



Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 492
ՆՈՐ
ՏԵՂԱԿԱԼ ի (աց)
ածական
հին նշանակութիւն 1. Տեղ բռնող, մի տեղում զետեղված՝ տեղաւորված։

գոյական
    2. Մէկի տեղը բռնող, նրան փոխարինող. պաշտօնեայ, որ պետի բացակայութեան ժամանակ նրա գործերը վարում է։

հին նշանակութիւն 3. Անձ որ երկրի պետի անունից կառավարում է որոշ գաւառ կամ քաղաք. կուսակալ, փոխարքայ ևն։

    4. (Եկեղեցական) Մասնաւորապէս՝ բարձրաստիճան հոգեւորական, որին նշանակում է կաթողիկոսը՝ կառավարելու եկեղեցու գործերը իւր երկարատեւ բացակայութեան կամ մահուան դէպքում, մինչև նոր կաթողիկոսի ընտրվելը. տեղապահ։


գաւառական բառ ՏԵՂԱԿԵԼ եցի

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2160
ՆՈՐ
(beta)

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2272
ՆՈՐ
(beta)
 Գործածութիւն փորձնական 18 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը


Գտնուած բառոյթներու գործածութիւնը


Փնտռել «տեղակալ» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու