Հայերէն բառարան

Անվճար հայերէն ուղղագրիչ

Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա

Հայերէն Հայ | Հայ-Անգլերէն Հայ-Անգ | Անգլերէն-Հայ Անգ-Հայ | Հայ-Ֆրանսերէն Հայ-Ֆրա | Ֆրանսերէն-Հայ Ֆրա-Հայ

Ձեւաբանութիւն

Արեւմտահայերէն

քարոզէ → քարոզել (բայ)

Տեսնել ձեւաբանական վերլուծութիւնը

Ներկայ ժամանակ • Ստորադասական եղանակ • Երրորդ դէմք • Եզակի

Հրամայական եղանակ • Եզակի

քարոզէ → քարոզ (գոյական)

Տեսնել ձեւաբանական վերլուծութիւնը

Եզակի • Բացառական հոլով

Բառարան

քարոզ գոյական Յորդոր, խրատ, ճառ (հոգեւոր):

քարոզել ներգործական բայ Քարոզ տալ * աւետարանել, տարածել (միտք):

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 491։

ՔԱՐՈԶԵԼ

ներգործական բայ հռչակել, աւետարանել, տարածել։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 532

ՆՈՐ

ՔԱՐՈԶԵԼ քարոզեցի

ներգործական բայ
⨀հին նշանակութիւն 1. Բարձր ձայնով՝ հրապարակով իբրև մունետիկ յայտարարել իշխանութեան հրամանը։

⨀հին նշանակութիւն 2. Բարձրաձայն աւետարանել, աւետել, գոչել։

⨀հին նշանակութիւն 3. (Եկեղեցական) Բարձր ձայնով (քահանայի) պատուէրը կամ կարգը ասել (սարկաւագի)։

4. (Եկեղեցական) Եկեղեցու բեմից խօսել, քարոզ տալ։

‣ Եպիսկոպոսն այս կիրակի քարոզելու է վանքի եկեղեցում։

5. Խօսքով կամ գրով վարդապետել, մի գաղափար տարածել։

‣ Նա ուրիշներին քարոզում է ժուժկալութիւն, իսկ ինքը ապրում է շուայտութեան մէջ։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2327

ՆՈՐ

(beta)

ՔԱՐՈԶ քարոզի, (քարոզից կմ քարոզաց)

(ասորերէն kārōsā, մունետիկ, սուրհանդակ)

գոյական
⨀հին նշանակութիւն 1. Մունետիկ, որ հրապարակներում բարձր ձայնով յայտարարում էր իշխանութեան հրամանները կամ պաշտօնական լուրերը։

⨀հին նշանակութիւն 2. Քարոզի (1) յայտարարածը, բարձր ձայնով յայտարարութիւն, հրատարակումն իշխանութեան հրամանի։

3. (Եկեղեցական) Ինչ որ եկեղեցում սարկաւագն ասում է՝ իբրև պատուէր, իբրև կարգադրութիւն։

4. (Եկեղեցական) Քահանայի կամ բարձրաստիճան հոգեւորականի բեմբասացութիւնը եկեղեցում, որով հաւատացեալներին բացատրում է կրօնական հարցեր։

‣ Մեծ պասի կիրակիներին քահանաները սովորաբար քարոզ են տալիս։

✽հազուադէպ նշանակութիւն 5. Երգ. նուագածութիւն։

⨀հին նշանակութիւն 6. (Եկեղեցական) Ներբողեան, երգ մի եկեղեցական տօնի առիթով։

⨀հին նշանակութիւն 7. Քարոզիչ։

Բաղադրեալ Բայեր

⨀հին բառ Քարոզ լինել կամ, ＋գաւառական բառ Քարոզ կարդալ

չէզոք բայ
⨀հին նշանակութիւն 1. Հրապարակով յայտարարել։

＋գաւառական նշանակութիւն 2. Երկար ու անհամ խօսել, շատախօսութիւն անել։

‣ Լաւ, վերջացրո՛ւ, քարոզ մի կարդա գլխիս։

Քարոզ խօսել, Քարոզ տալ

չէզոք բայ Եկեղեցու բեմից քարոզ (4) ասել։

Դարձուածքներ

＋գաւառական բառ Շան քարոզ

գոյական Երկարատեւ անհաճոյ խրատ։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2326

ՆՈՐ

(beta)

ՔԱՐՈԶԵԼ

ներգործական բայ
    1. (Գրաբար) բարձր ձայնով՝ իբրեւ մունետիկ յայտարարել իշխանութեան հրամանը.
    2. աւետարանել, հռչակել, վարդապետել.
    3. (Եկեղեցական) եկեղեցիի բեմէն քարոզ տալ՝ ըսել՝ կարդալ.
    4. խօսքով կամ գիրով որեւէ գաղափարաբանութիւն՝ հաւատք եւ այլն տարածել.
    5. խրատ տալ՝ կարդալ. խրատաբանել։

Յարակից Բառեր

— Կատարողը՝ Քարոզիչ, Աւետարանիչ:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2416

ՆՈՐ

(beta)

ՔԱՐՈԶ