Հայերէն բառարան

Անվճար հայերէն ուղղագրիչ

Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա

Հայերէն Հայ | Հայ-Անգլերէն Հայ-Անգ | Անգլերէն-Հայ Անգ-Հայ | Հայ-Ֆրանսերէն Հայ-Ֆրա | Ֆրանսերէն-Հայ Ֆրա-Հայ

Ձեւաբանութիւն

Գտնուած Բառոյթներ

կոճեղ, կոճեղաց, կոճղերը, կոճղերի, կոճղը, կոճղի, կոճղից, կոճղում

Բառարան

կոճղ գոյական Ճիւղէ եւ արմատէ անջատուած ծառ * գլուխէ՝ թեւէ եւ ստորին անդամէ անջատուած իրան * կտրօն (տոմսի):

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 219։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 244

ՆՈՐ

ԿՈՃՂ (կոճեղ, կոճեղաց), կոճղի

գոյական
1. Ծառի բունից կտրած կտոր, կոճ։

‣ Մսագործի կոճղ։
‣ Հին ժամանակները մահապարտի գլուխը դնում էին կոճղի վրայ և կացնի կամ սրի հարուածով պարանոցը կտրում։

⨀հին նշանակութիւն 2. Ծառի արմատի հաստ մասը։

⨀հին նշանակութիւն 3. Փայտի կոճ՝ մէջը ծակած, որի մէջ դնում կաշկանդում էին մարդկանց ոտներն իբրև պատիժ։

⨀հին նշանակութիւն 4. Մարդու մարմինը՝ առանց գլխի և վերջաւորութիւնների. բուն, իրան։

5. Ստացագրի արմատը, որ մնում է գրքոյկի կազմի մէջ։

Դարձուածքներ

Կոճղ օրինաց

գոյական Օրէնսգիրք, օրէնքների ժողովածու։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1098

ՆՈՐ

(beta)

ԿՈՃՂ

գոյական
    1. ծառի բուն (հողէն վեր եւ մինչեւ ճիւղերը), կոնդ, կոնձի, կունձի.

    2. մարմինի իրանը.

    3. Տե՛ս ԳԵԼԱՐԱՆ.

    4. ստացագրի կտրօնին բունը՝ արմատը (որ կը մնայ ստացագրի տետրակին մէջ).

    5. վառելափայտի հաստ կոճ (որ ծառի բունէն կտրուած է).

Տեսակներ

— մսագործի՝ տակառագործի՝ նարտիշան.

— նաւ նորոգելու՝ հաստարան.

— կտրուած ծառին արմատին վրայ ձգուած՝ խունջ:

Հակառակը՝ ճիւղ։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1048

ՆՈՐ

(beta)

ԿՏՈՐ

գոյական
1. կոտրած կամ կտրուած բանի մը մէկ մասը, բեկոր, փշուր, նշխար, մնացորդ.

Տեսակներ

— հացի կտոր՝ պատառ, բրդուճ, շերտ.

— հացի լման՝ նկանակ.

— քուրջի (քուրչի)՝ փերթ.

— ոստայնանկուած՝ կտաւ.

— հողի՝ հողակոշտ, կոշկոռ, գուղձ, բունծ.

— քարի մեծ՝ լունտ.

— հալած ոսկիի՝ արծաթի՝ ձոյլ, քծուար.

— արժեթուղթերու՝ ստացագրի՝ մնացորդ.

— կերպասներու՝ կտրօն.

— հագուստի անութի տակի եռանկիւն՝ խշտեկ, անթոց.

— մանր՝ փշուր.

— փայտի խոշոր՝ կոճղ.

— սառի՝ սառնակոյտ, սառցակոյտ.

— ամբողջին մէկ կտորը՝ կոտորակ.

— կտոր մը հող՝ հողամաս, հողաշերտ.

— մեղրի ամբողջ՝ ծաղ, մաղ, մեղրախորիսխ, խորիսխ.

— օճառի լման՝ լոհ.

— օճառի պզտիկ՝ քռթիկ.

— ձուլածոյ՝ զանգուած.

— կերպասի ծալածոյ ամբողջ՝ պուրակ.

— մէկ կտորով՝ միակտուր, միաձոյլ, միապաղաղ.

— փոխանակող՝ փոխնորդ, պահեստի.

— պանիրի՝ մաճառակ.

— սառի՝ սառոյցի՝ աղի խոշոր՝ շառաղիղ.

2. պատռած հագուստի վրայ կտրուած լաթ, կարկտան.

3. գրական՝ երաժշտական՝ թատերական ստեղծագործութիւններէն առանձնացուած մաս, հատուած, բաժին.

Յարակից Բառեր

— դրական կտոր՝ երկ, գործ, գրուածք.

— ընտիր կտորներու հաւաքածոյ՝ հատընտիր.

— թատերական կտոր՝ թատերախաղ:

ՆՈՐ

(beta)

ՈՏՆԱԿԱՊ

գոյական 1. ոտքի կապ, ոտքերը կապելու՝ շղթայելու պարան՝ շղթայ՝ կալանդ եւ այլն, ոտնակապանք, պարաւանդ, շարաւանդ. ոտնաշղթայ.

ածական 2. ոտքերը կապած՝ կապուած:

Տեսակներ

— Բանտարկեալի՝ կոճղ (տախտակէ):

— Թռչունի՝ կապանջ։

— Ձիու՝ ճախանոց, թշու։

Ածանցական Բառեր

— Բայը՝ Ոտնակապել։

— Գործողութիւնը՝ Ոտնակապում։

ՆՈՐ

(beta)

ՑՕՂՈՒՆ

գոյական բոյսի մը հողէն դուրս ցցուած մասը, որուն վրայ կը բուսնին տերեւները, ծաղիկներն ու պտուղները. բուն, կոթ (կոթուն):

Տեսակներ

— Ծառի՝ կոճղ.

— սոխի՝ յակինթի՝ պուկ.

— ցորենի՝ ոճ, ծղօտ:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2343

ՆՈՐ

(beta)

ՓԱՅՏ