Армянская проверка орфографии
загрузить HySpell сейчас
 Словарь
ԿՈՒՏ
գոյական
    1. ունդ, հունտ, հատ, հատիկ, սերմ։
    2. (թռչուններու՝) կեր։
    3. (խնձորի՝ տանձի՝) հատիճ։
    4. (սալորի՝ ծիրանի՝ դեղձի՝) կորիզ։
    5. (խաղողի՝ թուզի՝) թին, թնահատ։
    6. (նուշի՝) միջուկ։
    7. (ստակ՝) դրամ։

Источник: Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): стр. 249
Новинка
ԿՐԿՈՒՏ
գոյական խռիւ, խոշոտ, ժժան, փայտի փշուրք։

Դարձուածքներ
ականջի կրկուտ
ականջկրկիտ։

ակռայի կրկուտ
ատամնակրկիտ։

Источник: Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): стр. 258
Новинка
ԿՈՒՏ-ԿՐԿՈՒՏ
Տե՛ս Կրկուտ (2)


＋գաւառական բառ ԿՈՒՏՔ
գոյական Անասունների կուրծք։

Источник: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): стр. 1120
Новинка
(beta)
1. ԿՐԿՈՒՏ կրկտի (կմ կրկտոյ)
գոյական
    1. Փայտի կտորտանք, խռիւ, ցախ, որով կրակ են արծարծում։
‣ Կրկուտ ժողովեցէք, բերէ՛ք, կրակ վառենք։
‣ Կրկուտ անելով ձմեռուայ վառելիքն էր պատրաստում։

＋գաւառական նշանակութիւն 2. Բարակ չոր հաց։
‣ Կրկուտ հաց է։

Դարձուածքներ
Կուտ-կրկուտ
գոյական Կրկնական ձեւ Կրկուտ՚ի։


＋գաւառական բառ 3. ԿՐԿՈՒՏ
գոյական Խմբովին մի տեղ գնալը, չու, քոչ։

Դարձուածքներ
＋գաւառական բառ Կուտ-կրկուտ
մակբայ Խմբովին։


＋գաւառական բառ 2. ԿՐԿՈՒՏ
գոյական Ոտքի կսկծալի ցաւ։
‣ Ոտքիս կրկուտը բռնեց։

Источник: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): стр. 1141
Новинка
(beta)
ԿՈՒՏ (կտոյ), կտի
գոյական

Դարձուածքներ
＋գաւառական բառ Կուտը պակաս, ＋գաւառական բառ Կուտը պոլոզ
ածական Խելքը պակաս, անխելք, տխմար։

Источник: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): стр. 1119
Новинка
(beta)
ԿՈՒՏ
գոյական
    1. պտուղի կորիզ, ունդ, հունտ, հատ, հատիկ, սերմ.

Տեսակներ
— թռչուններու՝ կեր.

— խնձորի՝ տանձի՝ հատիճ.

— սալորի՝ ծիրանի՝ դեղձի՝ կորիզ.

— խաղողի՝ թույլի՝ թին, թնահատ.

— նուշի՝ կաղինի՝ միջուկ.

— բանջարեղէնի՝ կտենի, կարկատ.

    2. մանր դրամ, ընդհանրապէս դրամ.

Տեսակներ
— դրամ չունեցող՝ անկուտի.

    3. թոնիրի կողէն ինկող կիսայրեաց հաց.

    4. հիւսուած գուլպայի կամ ասեղի կարի աչք:


ԿՈՒՏՔ
գոյական անասուններու կուրծք:

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 1066
Новинка
(beta)
ԿՐԿՈՒՏ
գոյական
    1. փայտի չոր կտորներ՝ որոնցմով կրակ կ՚արծարծեն, խռիւ, ցախ, խոշոտ, խորշոտ, ժժան.
    2. բարակ չոր հաց.
    3. ոտքի կսկծալի ցաւ.
    4. խմբովին գաղթ, չու, քոչ։

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 1087
Новинка
(beta)
ԿԵՐ
գոյական
    1. հալեցնող-հիւծող վէրք, կեղ, կերցաւ, քաղցկեղ.

Տեսակներ
— ոսկորի՝ փուտ, փտախտ, ոսկրախտ.

    2. անասուններու ուտելիք.

Տեսակներ
— հաւազգիներու՝ կուտ.

— որսի՝ խայծ, խանձ.

— տաւարի՝ ձիու՝ ջորիի՝ ճարակ, խոտ, յարդ, գարի, վարսակ.

— մարդոց՝ կերակուր.

ածական
    3. ուտող իմաստը կ՚ունենայ բարդութեան. օրինակ՝
‣ բուսակեր, խոտակեր, շատակեր.

ներգործական բայ
    4. ուտել բայի հրամայական եղանակ՝ ներկայ ժամանակ՝ եզակի՝ Բ. դէմք:

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 1014
Новинка
(beta)
ԿՈՐԻԶ
գոյական
    1. մսոտ պտուղներու մէջի պինդ ոսկրոտ մասը՝ որուն մէջ կը գտնուի սերմը.

    2. սերմ, կուտ, հատիկ, միջուկ.

Տեսակներ
— խնձորի՝ տանձի՝ ձմերուկի՝ եւ այլն՝ կուտ, հատիճ.

— նուշի՝ կաղինի՝ եւ այլն՝ միջուկ.

— խաղողի ՝ թուզի՝ թին, թնահատ.

— ընկոյզի՝ ձնձում.

    3. (Փոխաբերական իմաստ) կազմակերպութեան մը կեդրոնը՝ սկիզբը՝ բջիջը.

    4. (Փոխաբերական իմաստ) որեւէ գրութեան՝ ճառի էական մասը՝ կեդրոնական գաղափարը՝ առանցքը՝ ուղնուծուծը՝ միտք բանին.

    5. իբրեւ ծանրութեան չափ՝ Տե՛ս ԿԵՐԱՏ (թիւ 2), Տե՛ս ԿԱՐԱՏ։

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 1058
Новинка
(beta)
ՄԻՋՈՒԿ
գոյական
    1. պտուղներու մէջի մասը. կուտ.
    2. միջինը, կակուղ մասը.
    3. որեւէ բանի ներսի՝ կեդրոնական մասը. կորիզ.
    4. խօսքի մտածումի հիմնական մասը՝ իմաստը. էութիւն.
    5. կենդանական եւ բուսական բջիջի կարեւորագոյն բաղադրիչը.
    6. հիւլէի կորիզ.
    7. ծուծ, ողնածուծ։

Տեսակներ
— Անիւի՝ առեղ, միջանիւ։

— Բոյսերու ցօղունին՝ ծուծ, սոթ, սրտուկ:

— Դալար ընկոյզի՝ գուգուզ, կթուն, կթօն, կթուկ։

— Կաղամբի՝ կուրծ, պորտ:

— Կանկառի՝ սրտուկ:

— Հացի՝ փոր, հացմիջուկ։

— Հաւկիթի՝ դեղնուց, բօլ:

— Չոր ընկոյզի՝ ձնձում, երէցկին։

— Պտուղներու՝ կուտ, կորիզ։

Դարձուածքներ
միջուկի խորշ (Անգլերէն pulp chamber), կամ, ատամնախորշ
գոյական ակռային մէջտեղը գրեթէ երկարութեանը, պարապութիւն մը կամ խորշ մը, որ ակռային ջիղերը, երակները եւ ասոնք իրենց տեղերը պահող հիւսկէնները կը պարփակէ։

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 1520
Новинка
(beta)
ՄՆԱՑՈՐԴ
գոյական
    1. ինչ որ կը մնայ, բաժնելէ՝ չօգտագործելէ ետք մնացածը.
    2. կերակուրի աւելցուք.
    3. հաստատուն հեղանիւթ՝ որ կը մնայ մեքենական գործողութենէ ետք. աւելցուկ, տակուք, թափուք, խեշերանք.
    4. բեկոր, նշխար, խլեակ.
    5. թուաբանական բաժանումի ատեն՝ բաժանելի գումարէն փոքր թիւ, որ չի բաժնուիր բաժանորդին մէջ.
    6. նոյն գործողութեան մէջ՝ բաժանումի արդիւնք եղող թիւը՝ քանակը.
    7. որեւէ բանի վերջին՝ ծայրի՝ ծայրային մասը.
    8. որեւէ հաւաքականութեան (ցեղ, ժողովուրդ, ընտանիք եւ այլն) վերապրող՝ մնացած ներկայացուցիչները.
    9. ագդեցութեան հետքեր՝ փոխանցումներ.
    10. նշան։

Տեսակներ
— Ամպի՝ պուրակ, ծուէն։

— Այրուած նիւթի՝ մնձուր, կծառ, մոծիր։

— Բուրդի՝ քուլայ:

— Գործուածքի՝ հագուստի՝ ծուէն:

— Ընդեղէնի՝ հացաբոյսի՝ կուտ, կտիկ։

— Լաւաշի՝ ճոթ։

— Հացահատիկի՝ տակումակ:

— Հացահատիկի՝ ընդեղէնի՝ դիրտ, մրուր, հատ։

— Հացի՝ 1. բեկոր, կտոր. 2. պատառ, բրդուճ:

— Հեղուկի եւ հեղուկային նիւթերու՝ դիրտ, մրուր։

— Հիւանդութեան մը՝ հետք, շոշորթ։

— Յարդի՝ մղեղ։

— Ուտելիքի եւ կերի՝ կռճօն, աւելցուք։

— Քաղուած խոտի՝ խզօն:

— Օճառի՝ քռթիկ:

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 1532
Новинка
(beta)
ՃԻՒՂ
գոյական
    1. ծառի փոքր ոստ. ուղէշ, ճիղ, բարունակ, կողր.
    2. հազար ոչխար.
    3. որեւէ գիտութեան առանձին մէկ մասը.
    4. որեւէ ստորաբաժանում.
    5. մազի հիւսք.
    6. տոհմէ յառաջացած իւրաքանչիւր սերունդը:

Տեսակներ
— Ազգաբանական՝ զարմ:

— Առեւտրական ընկերութեան՝ մասնաճիւղ:

— Բարակ՝ ծառաճիւղ:

— Բունէն բուսած (բարակ)՝ մոլ:

— Բունէն բուսած (հաստ)՝ կնճակ։

— Գրական՝ սեռ:

— Գալար՝ շառաւիղ, մորճ, ոստ, ուղէղ, ընձիւղ, շիւղ, ծիւղ։

— Թութի՝ շմալ:

— Ծառի բոլոր ճիւղերը՝ ճեղան:

— Կտրուած (տերեւոտ)՝ տեւ։

— Մանր (չոր)՝ կրկուտ:

— Նորածիլ՝ շաքիլ, ջով։

— Որթի՝ բարունակ, ուռ։

— Որթի (կարուած)՝ արգատ:

— Ուռենիի՝ ոզոր:

— Պատուաստի՝ երիթուռ, պատրուսանի, կտրօն:

— Տնկելի՝ ած, չաչ։

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 1375
Новинка
(beta)
ՓԱՅՏ
գոյական
    1. ծառի մը կարծր մասերը՝ փայտանիւթը (արմատ, բուն, ոստեր).

    2. փայտը (թիւ 1) իբրեւ վառելիք. վառելափայտ, ցախ.

    3. փայտը իբրեւ ատաղձագործական եւ շինարարական նիւթ.

    4. զանազան գործիքներու՝ առարկաներու փայտեայ կոթ՝ բռնակ.

    5. գաւազան, ձեռնափայտ, մահակ.

    6. փայտէ արձան կամ փայտի վրայ փորագրութիւն.

    7. (Փոխաբերական իմաստ) սիրոյ գրգիռ չզգացող՝ չունեցող (այր՝ կին).

ածական գոյական
    8. (Փոխաբերական իմաստ) փայտեայ կահ-կարասի.

    9. ճկունութիւնը՝ շարժունակութիւնը կորսնցուցած՝ գօսացած (մարմնի անդամներ).

    10. փայտի համ տուող՝ չորցած. անհամ (հաց):

Փայտը իր բնական վիճակն է։ Երբ ան կը մտնէ կամ կը մտցուի ատաղձագործարան եւ կը կտրուի, կը ձեւաւորուի ու կը յղկուի, կը կոչուի տախտակ՝ ատաղձ:

Տեսակներ
— Բնական՝ բնափայտ։

— Երդիքի վրայ շարուած մանր՝ բարտու։

— Երկաթուղիի՝ գօտեփայտ։

— Երկճղի՝ էճիկ։

— Լաստի՝ լաստափայտ։

— Խմորը թոնիրին փակցնելու՝ ռափաթայ, փաթաթ:

— Կենաց՝ Յիսուսի խաչելութեան համար գործածուած փայտը. խաչափայտ։

— Կիսայրեաց՝ խանձող։

— Կոխելու՝ կոխնակ։

— Հորի հիմքի պատերուն (կլոր)՝ մաղպար։

— Ձեռքի՝ ձեռնափայտ, գաւազան, մահակ, բիր, մական, ցուպ։

— Մանր՝ խռիւ, կրկուտ։

— Յղկուած՝ տախտակ:

— Յղկուած փայտի աւելցուք՝ տաշեղ։

— Շինութեան՝ շինափայտ։

— Որայ կապելու՝ պանոգի:

Յարակից Բառեր
— Փայտէ կօշիկ՝ խափարակ։

— Փայտի խոշոր կտոր՝ կոճղ:

— Փայտի կտոր (բեռի չուանները պրկելու)՝ գելըրնակ:

— Փայտի փշուր՝ մառ։

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 2353
Новинка
(beta)
Найти слово "ԿՈՒՏ-ԿՐԿՈՒՏ" также в следующих словарях

Explanatory

Thesaurus

Western Armenian

Neologisms

Rhyming

Word Structural

Etymological

Dialectal and Idiomatic

Orthographic

Classical Armenian

Middle Armenian

Early Modern Armenian

Foreign word

Names

Place names

Plant names

Specialized

Abbreviations

© 2025 Наири. Армянский cловарь содержит 17 718 главных слов
The site has 144 dictionaries and 3 books.
Русский
Նայիրի / Nayiri.com