Ermenice sözlük

Ermeni yazım denetleyicisi

Ermenice Arm | Ermenice-İngilizce Arm-Eng | İngilizce-Ermenice Eng-Arm | Ermenice-Fransızca Arm-Fre | Fransızca-Ermenice Fre-Arm

Morphology

Matching Lexemes

ոստեր, ոստերը, ոստերի, ոստերից, ոստերն, ոստերով, ոստէ, ոստը, ոստի, ոստից, ոստիցը, ոստն, ոստք, ոտդ

Sözlük

ոստ գոյական Ճիւղ, մորճ (մատաղ):

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 363։

ՈՍՏ

գոյական ճիւղ, ուղէշ, ստեղն։

Դարձուածքներ

մատաղ ոստ

մորճ։

ծառի մը ոստերը

ճեղան։

Source: Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): p. 391

Yeni!

ՈՍՏ (ոյ)

գոյական
1. Ծառի ճիւղ.

(նշանակում է թէ՛ բարակ ճիւղերը (ինչպէս －

‣ ⨀հին նշանակութիւն ոստք արմաւենեաց՝ ձիթենեաց, որ կրում էին ձեռքերում,
‣ ⨀հին նշանակութիւն թաւ ոստք, տերեւալից ոստեր, որ նուէր էին բերում աստուածներին),

և թէ հաստ ճիւղերը, ինչպէս երեւում է բառի յաջորդ օրինակներից և նշանակութիւններից),

ընդհանրապէս ծառի այն մասը, որ դուրս է գալիս ստեղնից և որից դուրս են գալիս ճիւղերը (Տե՛ս Ճիւղ)։

⨀հին նշանակութիւն 2. Բարակ ճիւղ, որ դուրս է գալիս ոստից (1)։

⨀հին նշանակութիւն 3. Ծառի բունի վրայ այն տեղը, որտեղից ստեղնը կամ ոստը դուրս է գալիս։

4. Ծառի բունի վրայ դուրս ցցված մաս, որ մնում է ոստը կտրելուց յետոյ։

‣ Կոնտի վրայ ոստեր կան, կացնով կամ ուրագով տաշի՛ր, հարթացրո՛ւ։
‣ Մաքուր պէտք է տաշել, որ ոստեր չմնան։

5. Ոստի արմատը ծառի բունի մէջ, աւելի կարծր քան միւս փայտը, որ տախտակ ձեւելիս երեւում է կլորակ կամ թերատի ձեւով և յաճախ չորանալով դուրս է ընկնում տախտակից, թողնելով ծակ. կոստղ։

‣ Լաւ տախտակը ոստ չպիտի ունենայ։
‣ Այս տախտակը լիքը ոստ է, ի՞նչ անեմ, ինչի՞ է պէտք։

⨀հին նշանակութիւն 6. Նմանութեամբ Հարթ գետնի կամ լեռան վրայ քիչ բարձրացած տեղ. կոնդ, բլրակ։

⨀հին նշանակութիւն 7. Սրունքի ներքեւի դուրս ցցված ոսկորը, կոճակ, կոճիկ։

＋գաւառական նշանակութիւն 8. Իլիկի վրայ փաթաթվելով հաւաքված դիզված թելը։

Տե՛ս եւ Ոստղ։

Source: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): p. 1719

Yeni!

(beta)

ՃԻՒՂ

գոյական
    1. ծառի փոքր ոստ. ուղէշ, ճիղ, բարունակ, կողր.
    2. հազար ոչխար.
    3. որեւէ գիտութեան առանձին մէկ մասը.
    4. որեւէ ստորաբաժանում.
    5. մազի հիւսք.
    6. տոհմէ յառաջացած իւրաքանչիւր սերունդը:

Տեսակներ

— Ազգաբանական՝ զարմ:

— Առեւտրական ընկերութեան՝ մասնաճիւղ:

— Բարակ՝ ծառաճիւղ:

— Բունէն բուսած (բարակ)՝ մոլ:

— Բունէն բուսած (հաստ)՝ կնճակ։

— Գրական՝ սեռ:

— Գալար՝ շառաւիղ, մորճ, ոստ, ուղէղ, ընձիւղ, շիւղ, ծիւղ։

— Թութի՝ շմալ:

— Ծառի բոլոր ճիւղերը՝ ճեղան:

— Կտրուած (տերեւոտ)՝ տեւ։

— Մանր (չոր)՝ կրկուտ:

— Նորածիլ՝ շաքիլ, ջով։

— Որթի՝ բարունակ, ուռ։

— Որթի (կարուած)՝ արգատ:

— Ուռենիի՝ ոզոր:

— Պատուաստի՝ երիթուռ, պատրուսանի, կտրօն:

— Տնկելի՝ ած, չաչ։

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 1375

Yeni!

(beta)

ՈՍՏ