Nayiri.com

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 768

Neu!

(beta)

ԳՐԱԲԱՐ

ածական գոյական մակբայ
    1. գրքի լեզու.
    2. գրական լեզուով.
    3. հին հայերէն, դասական լեզու.
    4. հին՝ դասական լեզուին յատուկ՝ վերաբերեալ։

Հակառակը՝ աշխարհաբար։

Սխալ է գրել գրաբառ։

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 430

Neu!

(beta)

ԱՇԽԱՐՀԱԲԱՐ

ածական մակբայ
    1. ներկայիս մեր խօսած լեզուն։ Հակառակը՝ գրաբար, այսինքն գիրքի՝ գրաւոր լեզու, դասական հայերէն։

    2. շուկայի լեզու, խօսակցական՝ աշխարհօրէն խօսուող լեզու, աշխարհիկ լեզու։

    3. պարզ, սովորական։

Յարակից Բառեր

— Սփիւռքի Հայերուն լեզուն՝ արեւմտահայերէն. Կը ճիւղին կը պատկանի: Պոլսոյ բարբառը իր հիմքը կը կազմէ։

— հայրենիքի մէջիններուն՝ արեւելահայերէն.

— Մեսրոպ Մաշտոցի շրջանին՝ գրաբար.

— Միջին դարուն՝ Կիլիկեան հայերէն։

Ներկայ աշխարհաբարը 1880ական թուականներուն զտուեցաւ եւ կատարելութեան հասաւ 1900ական թուականներուն։

Արեւելահայերու մէջ Խաչատուր Աբովեան, իսկ արեւմտահայերու մէջ Պետրոս Դուրեան առաջին անգամ սկսան գրել աշխարհաբար լեզուով։ Մինչ այդ սուր պայքար կար գրաբարի եւ աշխարհաբարի գործածութեան համար:

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 167

Neu!

(beta)

ՀԱՅԵՐԷՆ

գոյական
1. Հայոց լեզու, մայրենի լեզու.

Տեսակներ

— հին՝ դասական հայերէն՝ գրաբար.

— արդի՝ աշխարհաբար.

— միջին՝ ռամկօրէն.

— գաւառի՝ գաւառաբարբառ.

— Արեւմտահայաստանի՝ Թրքահայաստանի՝ արեւմտահայերէն, թրքահայերէն.

— Արեւելահայաստանի՝ Ռուսահայաստանի՝ արեւելահայերէն, ռուսահայերէն.

մակբայ
2. հայ լեզուով. օրինակ՝