Free Armenian spellchecker
Get HySpell now!
 Morphology

Western Armenian

Նահապետի → նահապետ (noun)
Singular • Genitive case
Singular • Dative case
 Dictionary
նահապետ գոյական Նախահայր * պատկառելի ծերունի:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 330։


ՆԱՀԱՊԵՏ
գոյական հայրապետ, բազմանդամ ընտանիքի պետ։

Source: Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): p. 360
New!
ՆԱՀԱՊԵՏ նահապետի (նահապետաց)
(պահլաւերէն ✽ naxapati, ցեղապետ)

գոյական
    1. Մի տոհմի՝ ցեղի նախահայրը, ցեղապետ, տոհմապետ։
‣ Աբրահամ, Իսահակ, Յակոբ՝ Իսրայելացոց նահապետներն են։

    2. Տոհմի՝ ցեղի պետ, առաջնորդ, իշխան։
‣ Թագաւորներից առաջ նահապետներն էին կառավարում իրանց ենթակայ երկիրն ու ժողովուրդը։
‣ Նահապետների դարը։

⨀old meaning 3. Տանուտէր, նախարար։
‣ Սիւնեաց նահապետը։

    4. Խիստ ծերացած, ծերունազարդ մարդ։
‣ Ներս մտայ, օջախի մօտ թախտի վրայ նստած էր տան նահապետը, մի պատկառելի ծերունի։
‣ «Հիմ՚ որ շնչիկս ի հագագիս է ոտնառած, Մազթափ ճակատըս գետընուց ակընկորած... Այլվի քըչիկ մ՚ու Նահապետըն տի մեռնի»։

Source: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): p. 1587
New!
(beta)
ՆԱՀԱՊԵՏ
գոյական
    1. ժողովուրդներու պետ՝ գլուխ՝ հայր. նախահայր, նախապապ, նախահաւ, նախածնող.
    2. տոհմի մը՝ ցեղի մը նախահայր. տոհմապետ, տոհմագլուխ, ցեղապետ.
    3. ոեւէ գերդաստանի ամենէն տարեց անդամը.
    4. նախարարական տան գլխաւորը.
    5. (Փոխաբերական իմաստ) արուեստներու եւ գիտութիւններու որեւէ բնագաւառի բազմավաստակ եւ տարեց կարկառուն դէմք.
    6. (Փոխաբերական իմաստ) ոեւէ համայնքի ամենէն տարեց այր մարդը. պատկառելի ծեր.
    7. (Փոխաբերական իմաստ) անտառի՝ պարտէզի եւ այլն ամենէն աւելի մեծ տարիք ունեցող ծառը.
    8. (Փոխաբերական իմաստ) իր ասպարէզին՝ գործին՝ միջավայրին մէջ որեւէ տեսակէտով ամենէն աւելի աչքի զարնողը (ամենէն տարեցը, ամենէն բարձրը, ամենէն զօրեղը եւ այլն).
    9. արական յատուկ անուն։

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 1671
New!
(beta)
ՊԵՏ
գոյական
    1. որեւէ տեղ կամ ոեւէ խումբի առաջին անձը, որ ղեկավարութեան՝ առաջնորդութեան եւ այլն գործը ստանձնած է. գլուխ, գլխաւոր, ղեկավար, պարագլուխ, տէր.
    2. հիմնարկի մը գլուխը, որ հիմնարկին գործերը կը տնօրինէ. տնօրէն, վարիչ, կառավարիչ։

Types
— Ազգի՝ ազգապետ։

— Ամիրաներու՝ ամիրապետ:

— Առանձին իշխող՝ միապետ, թագաւոր, արքայ:

— Առանց սահմանադրութեան կամ զայն անտեսող՝ բռնապետ, բռնատէր, ինքնակալ։

— Արհեստներու, արհեստաւորներու՝ արհեստապետ։

— Աւազակներու՝ աւազակապետ:

— Աւատական դրութեան՝ աւատապետ:

— Բազմանդամ ընտանիքի՝ նահապետ։

— Բանակի՝ վաշտապետ, տասնապետ, յիսնապետ, հարիւրապետ, հազարապետ, հրամանատար, զօրապետ, սպարապետ:

— Բանտերու՝ բանտապետ:

— Բարձրաստիճան զինուորականներու՝ սպարապետ։

— Բժիշկներու՝ բժշկապետ:

— Գանձի՝ գանձապետ։

— Գաւառի՝ գաւառապետ։

— Գիւղի՝ գիւղապետ:

— Գրադարանի՝ գրադարանապետ:

— Գրաշարներու՝ գրաշարապետ:

— Դերասաններու՝ դերասանապետ:

— Դիւանի՝ դիւանապետ։

— Դպիրներու՝ դպրապետ։

— Եկեղեցականներու՝ հոգեւոր հայրերու՝ հայրապետ։

— Եկեղեցւոյ դասի՝ դասապետ։

— Եպիսկոպոսներու՝ եպիսկոպոսապետ:

— Երաժիշտներու՝ երաժշտապետ:

— Երգչախումբի՝ նուագախումբի՝ ղեկավար, խմբավար։

— Երէցներու՝ երիցապետ:

— Թաղի՝ թաղապետ (Թրքերէն Արաբերէն մուխթար):

— Ժողովի՝ ատենապետ:

— Ժողովուրդի՝ նահապետ, նախահայր:

— Իշխաններու՝ իշխանապետ:

— Լուսարարներու՝ լուսարարապետ։

— Խոհարարներու՝ խոհարարապետ։

— Խուժանի՝ խուժանավար:

— Խումբի՝ խմբապետ։

— Խռովարարներու՝ պարագլուխ։

— Ծխական ժողովուրդի՝ ժողովրդապետ։

— Կայարանի՝ կայարանապետ։

— Կարաւանի՝ կարաւանապետ:

— Կոյսերու՝ կաթողիկէ քոյրերու՝ մայրապետ։

— Կուսակցութեան՝ կուսակցապետ:

— Հագուստներու՝ տարազներու (պալատի՝ վանքի մէջ)՝ հանդերձապետ, պատմուճակ։

— Համայնքի՝ համայնքապետ, ժողովրդապետ:

— Համբարի՝ համբարապետ:

— Հոգեւոր հովիւներու՝ հովուապետ։

— Հրեշտակներու՝ հրեշտակապետ:

— Հրոսակներու՝ հրոսակապետ:

— Ճաշարանի՝ ճաշարանապետ:

— Ճաշարանի սպասաւորներուն՝ սեղանապետ:

— Ճարտար վարպետներու՝ ճարտարապետ։

— Մառանի՝ մառանապետ:

— Մատակարարներու՝ մատակարարապետ։

— Մարզերու՝ մարզպաններու՝ մարզպետ:

— Մաքսի՝ մաքսապետ։

— Միլիսներու՝ միլիցապետ (արեւելահայերէնը ոստիկանապետի):

— Նախարարներու՝ նախարարապետ, վարչապետ:

— Նահանգի՝ նահանգապետ:

— Նաւու՝ նաւաստիներու՝ նաւապետ:

— Ոստիկաններու՝ ոստիկանապետ:

— Ուսման՝ ուսումնականներու՝ ուսումնապետ:

— Ուսուցիչներու՝ ուսուցչապետ:

— Պալատի եւ անոր բարձր պաշտօնատարներու՝ սենեկապետ։

— Պահեստի ապրանքներու՝ պահեստապետ:

— Պանդոկի եւ անոր պաշտօնեաներուն՝ պանդոկապետ:

— Պարողներու՝ պարագլուխ:

— Սկաուտներու՝ սկաուտապետ:

— Վարժուողներու՝ աշակերտներու՝ վարժապետ, ուսուցիչ։

— Վարչութեան՝ վարչապետ:

— Տոհմի՝ տոհմապետ։

— Տպարանի՝ տպարանապետ։

— Ցեղերու՝ ցեղապետ։

— Քահանաներու՝ քահանայապետ։

— Քաղաքի՝ քաղաքապետ, քաղաքագլուխ:

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 2030
New!
(beta)
 Usage beta 16 citations 

Usage of matching Word Forms

New! Explore the usage of the word form Նահապետի in the Corpus of Western Armenian.
Also search for "Նահապետի" in these imaged dictionaries:

Explanatory

Thesaurus

Western Armenian

Neologisms

Rhyming

Word Structural

Etymological

Dialectal and Idiomatic

Orthographic

Classical Armenian

Middle Armenian

Early Modern Armenian

Foreign word

Names

Place names

Plant names

Specialized

Abbreviations

© 2025 Nayiri. Armenian dictionary contains 17,718 words.
The site has 144 dictionaries and 3 books.
English
Նայիրի / Nayiri.com